تو گل سرخ منی

 تو گل سرخ منی

تو گل یاسمنی

تو چنان شبنم پاک سحری ؟

نه

 
از آن پاکتری

 تو بهاری ؟

نه

 بهاران از توست

از تو می گیرد وام

هر بهار اینهمه زیبایی را

هوس باغ و بهارانم نیست

ای بهین باغ و بهارانم تو!

زندگی از تو و

مرگم از توست

قصه ی شیرینی ست

کودک چشم من از قصه ی تو می خوابد

قصه ی نغز تو از غصه تهی ست

باز هم قصه بگو

تا به آرامش دل

سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم