بهداد نجفی

قربون قد و بالات بره مادر که میدونی چطوری خودتو شیرین کنی. رفتیم پارک ، آقایی بادکنک و حباب ساز  میفروخت، بهداد عشقم رفته جلو هی دست میزنه به بادکنک ها(بادا) و حباب سازها (فوووت) . هر چی میگم مامان جان اینا مال شما نیست نباید دست بزنی گوش نمیده تا اینکه خود آقاهه چپ چپ نگاش میکنه و میگه دست نزن پسر کوچولو ، بهداد هم رفته نزدیک ترین جای ممکن به آقاهه وایساده و سرشو کج کرده و با نیش باز هِی میگه عمووووووووو سلام... دوباره سلااااااااام عمو و ... آقاهه از خنده ریسه رفته بود و میگفت عموووووو خیلی بلاااایی. دلبر ِ شیرین اَدای ِ مادر چند روز پیش سرما خورد و بابا بهروز بردش پیش دکتری که توی کوچمون هست و بهداد...

دو روزه که مامان فانی شده مامان هانی ! خدا به خیر بگذرونه بعد از هااااانی چی میخواد بشه. مامان هااااانی فدای اون شیرین زبونیات عزیزِ دله مااادر.

این همه خط نوشتم و یکی نستعلیق چشمهای تو نشد.                                   (رضا کاظمی)                   که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی ...

دوست عزیزی اومده بود منزلمون ، سرگرم صحبت بودیم که از صدای خش خش برگشتم سمت بهداد و دیدم داره کاغذهای دور شکلات ها رو یکی یکی باز میکنه و می ندازه کنار.  بهش میگم بهداد مادر شکلات ها رو باز نکن ، این کار اشتباهه. خیلی سریع بر میگرده و با دستش  که رو به من گرفته و هی تکون میده به سمت دیگه ، میگه اوووووووووووووَری ، اووووووووووووَری. (یعنی رو تو بکن اونور به حرف زدنت ادامه بده و به من کاری نداشته بااااش) دوستم از خنده ریسه رفته و منم هاج و واج موندم از این حرکت پسرک قُلدر.   ...

بودن یا نبودن پلک زندگی ماست در یکی تاب میخوریم در یکی بیتاب میشویم و من در هر پلکی یکبار دیدنت را میبازم... (عباس معروفی)   پسرکم این روزهای زیبای دو سالگی ات که هفته ای دو روز و نیمش را  سرکار میروم و کمتر صورت مثل ماهت را میبینم بیشتر و بیشتر قدر دان لحظه های با تو بودن هستم و حاضر نیستم آغوش بی نظیرت رو با هیچ جای دنیا عوض کنم. با کمر درب و داغونم میشینم و محکم بغلت میکنم ، تو هم با دستای کوچکت و سر انگشتان جادوییت آرام به پشتم میزنی و گاهی ناژم میکنی و مامان فانی خوشل (خوشگل ) ناژی میگووویی که هیاهوووویی بر پا میشود در درونم غیر قابل وصف. قلبم تند تند میزنه وقتی&n...

فرشته کوچولوی مادر این روزها در حال امتحان کردن حروف به جای همدیگه است و خیلی با تمرکز و آگاهانه حروف رو تغییر میده و خووووشحال از این تفاوت ها و واکنش های ماست.   مامان پانی که خیلی خوب و درست اَدا میشد الان مدتیه که شده مامان فانی و دادا پارسا شده دادا فارسا و افشین جون شده اَپشین و بهداد و دادا با هم شدن بی دادا هههههه خاله پیگاه و عمو بیژن هم چنان درست و شیرین اَدا میشن و عمی یلدا با همه سختی صحیح و ناز گفته میشه وعمی لیدا که پشتش حتما باید سیهاب( سُهراب) گفته بشه و عموووووو مُصَطا (مصطفی) با همین کشش و غلظت ، نشان دهنده عمووووی اصلی گل پسر . و اماااااا مامانه عزیز بیداد (نازنین مادرم ) با تمام عشق و هیجان ،شاد و با ن...

شیرین پسرم بهدادم در این روزهای بلند تابستان هر روز صبح و عصر یک ساعت بعد از صبحانه و بعد از خواب ظهرش ، میره در یخچال رو باز میکنه و پاشو میزاره لبه یخچال و فریزر رو نشون میده و میگه بستن(بستنی). بستنی شو که گرفت میگه میسی ، ممون مامان فانی (قربونه پسر مودبم).  بستنی رو بوس میکنه و صداشو نازک میکنه و میگه به به خومزه ، بعد میگه مامان فایی بازی(یعنی باز کن) و سریع خودش میره روی رو فرشی میشینه و به خودش میگه بیداد بیشین ههههه و بستن میخوره خومزه ماااااادر. نوووووووووووش جونت قلب مادر