بهداد نجفی

پسرِ نازنینم   تو کیستــــی که من   این گونه به جد   در دیار ِ رویاهای ـ خویـــــش   با تو درنــــــگ می کنــــم ؟       بیست ماهگی پسرم مصادف بود با عید سعید قربان و منم از فرصت استفاده کردم و ظهر که پدر و پسر در خواب بودند کیک کوچولویی پزیدم و عصری با مامانِ عزیزم به دیدن خاله ی مهربونم که امسال به زیارت خانه خدا مشرف شده بودند رفتیم و گل پسری هم کلی آتیش سوزوند و البته خیلی خیلی هم خوش اخلاق و خوش خنده بود عزیزه دله ماااادر.   ...

پسر ِ عزیزم در پشت چارچرخه فرسوده ای كسی خطی نوشته بود: "من گشته ام نبود ! تو دیگر نگرد نیست.... گر خسته ای بمان و اگر خواستی بدان: ما را تمام لذت هستی به جستجوست. پویندگی تمامی معنای زندگی ست. هرگز نگرد! نیست سزاوار مرد نیست... "فریدون مشیری"   ...

      پی نوشت: طبق فرمایشات آقای سلطانی مبنی بر اینکه کودک در این سن باید با محیط اطرافش آشنا بشه و همه چیز رو بتونه لمس کنه ، پدر مهربان هم در کشفیات گل پسری همکاریه لازم رو انجام میدن و خیلی هم صبورانه کمک میکنند .      حالا با تماشای این عکسها  به نظرتون گل پسر ما آقا بهداد در چه رشته ای ادامه تحصیل بده بهتره؟ زیست شناسی/ گیاه شناسی/ تغذیه/ زمین شناسی ...؟ ...

                         در به در تریپتم ،،، 007 ،،، بن 10 پشت عینکت چی داری ماااااااااادر که من هلاکشم. ...

سرمایه عمر آدمی یک نفس است آن یک نفس از برای یک هم نفس است با هم نفسی گر نفسی بنشینی مجموع حیات عمر آن یک نفسست (ابوسعید ابوالخیر)  

بعد از تو هیچوقت نقطه نمی گذارم  من زنده می مانم تمام نمی شوم  گل قشنگم! ... وجودم چنان پُر از توست  که از این اردیبهشت  تا خود بهشت  از زمین  تا گنبد کبود به شوق لبخندت نامه های عاشقانه می نویسم.  نمی میرم من زنده می مانم تا برای تو بمیرم. (عباس معروفی)  

پسرم تو هم شده ای انقلاب زندگی من حالا هر آنچه در زندگی من است تاریخ دار شده قبل از ” تــو ” …. بعد از ” تـــو قبل از تو کی من با یه تاب تاب عباسی این چنین به اوج میرسیدم عزیزِ دله ماااادر قبل از تو کی من با هر الا کلنگی این چنین بالا و پایین میشد نفس هایم همه ی هستی ِ من بعد از توست که این چنین قایم میشوم و با صدای شیرینت داااااااااااااااااااااالی برق میزند نگاهت و پیدا میشوم روشنایی ِ چشمااااانم بعد از توست که این چنین دنیای بی رنگم دالانی از بهشت شده ست و قدم میزنم در هوایت عشق تاریخی ِ من   ...

کشته  رفتار مردونشم که هیچ وقت کم نمیاره و کوتاه نمیاد ، اگه بخواد کاری کنه و من بهش اجازه ندم به جای گریه کردن ، وامیسته جلوم و فقط با خنده زیرکانش از م میخواد که بذارم کارش رو بکنه (نبوغیه تو مرحله کلک زدن ) ، خوب منم با دیدن اون خنده قشنگش مگه دلم میاد بگم نه ؟!!!! حالا مامانش عکس خنده اش رو بذاره خودتون متوجه میشوید من چی میکشم از دست این نیم وجبی .... روان پریشش شدم .... نفسم به نفسش بنده .   بابای عاااااااااااشق ...

قربونه ژستت برم من ماااادر با عینک آفتابی کتاب میخونی فیلسوف کوچولوی من؟   ...