بهداد نجفی

مرا هزار امید است و هر هزار تووووووووویی

در اتاقي که به اندازه ي يک تنهاييست دل من که به اندازه ي يک عشقست به بهانه هاي ساده ي خوشبختي خود مي نگرد به زوال زيباي گل ها در گلدان به نهالي که تو در باغچه ي خانه مان کاشته اي و به آواز قناري ها که به اندازه ي يک پنجره ميخوانند !   ...

اگر تو نبودی عشق نبود همین‌طور   اصراری برای زندگی اگر تو نبودی زمین یک زیر سیگاری گلی بود جایی برای خاموش کردن بی‌حوصلگی‌ها   اگر تو نبودی   من کاملا بیکار بودم   هیچ کاری در این دنیا ندارم   جز دوست داشتن تو ...   ...

سرم بر سينه ي يار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ به چنگم زلف دلدار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ تو را ميخواستم ، افتاده اي چون گل ببالينم فراغم از گل و خار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ تو بودي آنکه من ميخواستم روزي مرا خواهد دگر کي با کسم کار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ مرا پيمانه عمري بود خالي از مي عشرت کنون اين جام سرشار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ بيا بر چشم بيخوابم نشين ، گل گوي و گل بشنو تو يارم شو ، خدا يار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ اگر ناليده بودم حاليا از بخت مي بالم وز آنم شکر بسيار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ دلم رنجور حرمان بود و جانم خسته ي هجران طبيب اکنون پرستار است ، از عالم چه مي خواهم ؟ نميک...

مي خواهم به هنگام مرگ ، دو دست تو بر چشمانم باشد نور و گندم دستان عاشق پرست ات را که تازگي و لطافت شان بار دگر درونم گذر کند و نرمي دگرگوني سرنوشت ام را احساس کنم در انتظار تويي که خفته اي ، آرزوي زنده ماندن ات دارم مي خواهم همچنان گوش به باد بسپاري و رايحه ي دريايي که هر دو دوست اش داشتيم را بو کني که باز بر ماسه اي قدم برداري که با هم قدم مي زديم مي خواهم آنچه را که دوست دارم ، زنده بماند تو که فراتر از همه چيز دوست داشته و آواز خوانده ام از اين رو ، گلگونه ي گلبار من ، هميشه شکوفا باش براي آنکه اوامر عشق من به تو تحقق پذيرد براي آنکه سايه ام بر گيسويت گام بردارد براي آنکه دليل پيام آوازم آشناي همگان باشد.   ...

بر چهره یِ زنده گانیِ من که بر آن هر شیار از اندوهی جان کاه حکایتی می کند « بهداد » لب خندِ آمرزشی ست. نخست دیر زمانی در او نگریستم چندان که چون نظر از وی باز گرفتم در پیرامونِ من همه چیزی به هیأتِ او در آمده بود آن گاه دانستم که مرا دیگر از او گریزی نیست! پاییز سال ٩١ ...

  دست‌هات دلم را برد گفته بودم؟   حالا دست‌های تو   تمام ثروت من است.     ...

تو نایاب‌ترین گیاه زمینی شیرین‌ترین شهد گلی تنها که کام دلتنگ‌ترین ماااااااااااادر دنیا را بهشت می‌کنی. ...

تو از دوست داشتن هم عاشقانه‌تری  سبز آبی کبود!  این را زمانی فهمیدم که با دست‌هام  تنت را از بر می‌کردم این را در آغوش تو فهمیدم نازنین طفلک زیبایم. بهترین داده ی خدایم. بهدادم ...